linkin park

bir neslin ergenliğine damgasını vurmuş müzik grubu.

numb adlı şarkıları yıllarca telefon melodimdi. breaking the habit de eşsizdir.

in the end adlı şarkıları da fena değildir.

from the inside'la büyümüş nesiliz.

qwerty diye bir şarkıları var. çok fazla rastlamazsın bileni de çok görmedim ama bayaa sağlamdır. performansı stüdyo kaydından daha iyi olan şarkılardan. buyrunuz

bir parkta portakallı link içeceği ile "link in park" fotografı çekilince grubun müzik hayatı sona erdi. müthiş bir pr örneği

(bkz: gençliğimizi yiyen müzik grupları) çok severim ama. (bkz: in the end) in yeri bende başka...

en sevdiğim (ve aynı zamanda bildiğim tek) şarkısı (bkz: leave out all the rest) olan müzik grubu

en son albümleri hunting party ile silkinip kendine gelmiş gruptur. teknik ve kalite bakımından benim listemde çok alt sıralarda kalsa da meteora yıllarına geri döndüğü için "elektroniğe" kayan bütün gruplara emsal olması gereken gruptur. hala geri dönebilirsiniz bayanlar baylar, linkin park bile bunu başardı.

hybrid theory, meteora ve living things albümlerinin bende ayrı bir yeri vardır. a place for my head - live in texas en güzel canlı performanslardandır. one step closer, in the end, qwerty, crawling, faint, waiting for the end, somewhere i belong, bleed it out ve pushing me away ısrarla dinlemenizi tavsiye ettiğim şarkılardır.

bir zamanlar ne dinlerdim be faint favorimdir.

en sevdiğim gruplardan. yaklaşık 5 senedir dinlerim, hala da dinlerim. konser videoları efsane, chester ve mike her zamanki gibi müthiş. aşağı bırakacağım link favorilerimdendir. .

hunting party adlı albümü harikadır . hele o guilty all the same offff

bir ara efsane dinlendirdim,ah be.

grubu aslında mike kurmuştur ancak solist olarak chester sonradan katılmıştır. grubun felsefesi her albümde farklı bir ruh, farklı şeyler yakalamaktır. bu yüzden her albümü tarz olarak birbirinden farklıdır ve tekrara düşmek istemiyor grup. ve her albümün birbirinden farklı olması nedeniyle grubu kategorize etmek zordur ama bana göre alternatif rock grubu diyebiliriz. grup yaptığı yardımlar ile ön plana çıkıyor hatta bunun için online oyun bile çıkartmışlardı. ayrıca siyasi mesaj vermekten de çekinmiyorlar. meteora, a thousand suns, living things ve diğerleri güzel albümlerdir. grup iyi iş yapıyor ergenlerin geçiş grubu gibi görünse de müzikleri kalitelidir. castle of glass lost in the echo

12 yaşında kuzenim sayesinde tanıştığım, bende modası bir türlü geçmeyen grup. 12 yaşımdan beri sık sık geceleri yastığa başımı koyup "a place for my head" i gözlerim kapalı bir şekilde yarı transa geçmiş vaziyette dinlerim, ayrı bir haz verir bana.

numb la dinlemeye başladığım lise boyunca en arkaya geçip şarkıları eşliğinde derslerden arinma ayinleri yaptığım biricik grup

bu başlığa sadece ''in the end'' yazıp gidiyorum.

o zamanlar dies ardreamde asasla yardırıyoruz ve tabi ki fon müziğimiz breaking the habit. (bkz: gözlerim doldu bak yine)

bir dönem playlistlerimi meşgul eden, şimdi dönüp baktığımda her şarkısı aynıymış gibi gelen gruptur. hey gidi günler...

numb bilmeyen bizden değildir

numb u ezbere biliyorum :d

herkes de numb yazmış. skcksln sanki çpk farklıyım canım numb adamsın seni seviyoz saygılar linkin abii

kısa bir aradan sonra heavy şarkısıyla dönüş yapan cağnım grup. özledik ches.

in the end şarkısı lise yıllarımda beni kopartan şarkıydı. ey gidi günler.

what i've done diyeyim siz bakarsiniz bi ara

lise yıllarımda dershanede ders arasında shadow of the day şarkısını dinlediğimi gören arkadaşımın faint şarkısını bana dinletmesiyle daha çok sevdiğim gruptur. her lp dinlediğimde aklıma lise yıllarım gelir hey gidi.

numb der susarım.

tüm şarkıları muazzam ama castle of glass candır.

mayıs 19 da yeni albümü çıkıyor ama beklediğiniz screamlar olmayacak ama rap barındırcak

WE WiLL COME BACK diyorlar ama hala gelmiyorlar

solistinin intihar ettiği iddiaları var. ntv (bkz: chester bennington)

maziye gömüldü bu grup

2000'li yılların başında öfke ve müzikal altyapımın şekillenmesinde payı en büyük olan gruptu. ben bugün öfkemi yazıyla güzel bir şekilde aktarabiliyorsam öfkenin müzikle muhteşem bir şekilde yansıtılabildiğini linkin park'la görmüştüm. tek nedeni ve sebebi kendileridir.

daha geçen gün linkin park'ı üzerinden yıllar geçmesine rağmen dinliyorum kalite be diye entry girmiştim chester'in bu haberi olmadı be ... büyük bir miktar hüzünlendim ve üzüldüm.

numb şarkısı en beğendiğim şarkıdır, efsane bir performans sergilemiştir chester. toprağı bol olsun

bazı şeyler yettiğinde ya da yetmediğinde intihar edermişsin. ruhun şad olsun chester bennington.

telefonumda mp3 olarak halen var bazı şarkıları. ulan te ne zaman walkman'den dinlerdik.

gece gece bu başlığa denk gelmek bir hayli üzdü. chester'ı özleyeceğim.

chester bennington anısına verdikleri konser. edit: şimdi bitti izlemem, vaayy bee dedim.bazen güldürdü, bazen gözleri sulu sulu yaptırdı. çok büyük adamdın be chester.

sol kanatta görünce atladım ve size "i tried so hard and got so far but in the end it doesn't even matter. i had to fall to lose it all but in the end it doesn't even matter" diye bağırıyorum. i̇yi geceler

grup üyeleri kariyerlerine solo devam etmeye karar vermişler. kesin bilgi. belki eski günlerin hatrına arada eski şarkılarından söylerler ama chester'in yerine başka bir solist getirmeyecekler ya da tek mike takılmayacaklar. bir ergenlik rüyasının sonuna geldik arkadaşlar. acı bir şekilde. maalesef.

hayatımızdan bir linkin park geçti. iliklerimize işlemiş gizli saklı öfkemizi, nefretimizi, acımızı şarkılarına döküp gittiler. bunun en büyük sebebi, öfke bir hediyeyse eğer, ben kutsanmış olmalıyım diyen chester idi. her zaman hak ettikleri değeri alamadıklarını düşünürüm.

bunlar beni bi keresinde sitelerinde banlamışlardı, fanlardan birine küfür ettim diye. bak o geldi aklıma. kesin mike yaptı. sene 2011 civarı, 17 yaşında bir ergenim, bunların resmi sitesinden çıkmıyorum. o zamanlar sitenin chat yerinde bazen görüntülü konuşuyorlar mike ve chester fanlarla. hani o anı yakalayıp chester'a ilanı aşk edicem falan. fanlarla da kendi aramızda sohbet ediyoruz, belki gelirler diye beklediğimiz akşamlarda. bildirim falan yok tabii o zamanlar. ne oldu hatırlamıyorum da bi elemanla kavga etmeye başladım. o da bana sövüyor, ben de ona sövüyorum. türkler şöyle böyle demeye başladı benim milli damarım kabardı başladım patır patır. banladılar beni aq. o da bana sövüyoğğ ama tarzı bi mail atmıştım. sonra farklı mail adresiyle bir daha girdim tabii ama bi dönem çok kırılmıştım lp'ye. ulan bu ülke internetinde en detaylı biyografinizin yazıldığı yazı bana ait. bu bana yapılır mı? tamam belki chester hakkında olabilir ama chester = lp sonuçta. neyse, aşkımı da ilan edemediydim chester'a. bizim kavuşmalarımız mahşere kaldı.